Kunststroming Neoclassisme 1750 tot 1850

Neoclassicisme was een kunststroming die zich ontwikkelde in de 18e en vroege 19e eeuw als reactie op de extravagante en emotionele stijlen van de barok en de rococo. Het neoclassicisme was geïnspireerd op de kunst en esthetiek van de klassieke oudheid, met name de Griekse en Romeinse periodes. Kunstenaars uit deze stroming streefden naar een terugkeer naar de eenvoud, evenwicht en rationele orde die kenmerkend waren voor de klassieke kunst en architectuur.

Enkele kenmerken van het neoclassicisme zijn:

1. Gebaseerd op de Klassieken: Neoclassicistische kunstenaars baseerden zich op de kunst en esthetiek van de klassieke oudheid, met name de Griekse en Romeinse kunst. Ze bestudeerden antieke sculpturen, architectuur en literatuur om hun werken te informeren.
2. Eenvoud en Orde: Neoclassicistische kunstwerken waren over het algemeen eenvoudiger en gestructureerder dan de kunst uit voorgaande periodes. Ze legden de nadruk op symmetrie, evenwicht en rationele compositie.
3. Mythologische en Historische Onderwerpen: Net als in de klassieke kunst kozen neoclassicistische kunstenaars vaak mythologische en historische onderwerpen. Deze werden echter weergegeven met een nadruk op realisme en helderheid.
4. Morele en Politieke Boodschappen: Neoclassicistische kunstenaars gebruikten vaak hun werken om morele, politieke en filosofische boodschappen over te brengen. Ze zagen de klassieke oudheid als een tijd van nobele deugden en idealen die als voorbeeld konden dienen voor hun eigen tijd.
5. Terugkeer naar de Tekening: Neoclassicistische kunstenaars benadrukten vaak het belang van de tekening (het schetsmatige ontwerp) als basis voor schilderijen en beeldhouwwerken. Dit diende om de vorm en proporties van de klassieke oudheid nauwkeurig weer te geven.
6. Strakke Lijnen en Zuivere Vormen: Neoclassicistische kunstwerken bevatten vaak strakke lijnen en heldere, zuivere vormen. Beeldhouwwerken en architectuur waren vaak geometrisch en gestructureerd.

Belangrijke neoclassicistische kunstenaars zijn onder andere Jacques-Louis David, Jean-Auguste-Dominique Ingres, Antonio Canova en Angelica Kauffman. Het neoclassicisme had een blijvende invloed op latere kunststromingen, zoals het academisme en delen van het romantische tijdperk. Het werd ook gevoed door de intellectuele en filosofische ideeën van de Verlichting, waarbij rationaliteit, rede en kennis centraal stonden.